Uprawa buraków cukrowych i różnorodność biologiczna: wywiad z plantatorem buraków cukrowych od Südzucker
Jan-Peter Loth, plantator buraków cukrowych z Wetterau (Niemcy), uprawia pasy kwietne obok swoich pól w celu zwiększenia różnorodności biologicznej. Cieszymy się, że mieliśmy okazję przeprowadzić z nim rozmowę, aby poznać jego osobiste doświadczenia z uprawą pasów kwietnych.
Südzucker: „Panie Loth, jak długo uprawia Pan buraki cukrowe i jak duży jest obszar zajmuje Pańska uprawa buraka cukrowego?”
Jan-Peter Loth: „W 2010 roku przejąłem gospodarstwo rolne moich rodziców i od tego czasu prowadzę je wraz z drugim gospodarstwem rolnym. Z łącznej powierzchni 190 ha gruntów ornych, buraki cukrowe rosną na 35 do 38 ha, w zależności od roku. W przeszłości i obecnie burak cukrowy jest moją „główną uprawą”. Uprawa buraków cukrowych zawsze była moją ulubioną i mogę powiedzieć, że moje serce bije dla buraka cukrowego! Po prostu lubię pracować z burakiem cukrowym, co jest również powodem mojego długiego związku ze spółką Südzucker i zaangażowania w „Südzucker-Rohstoff-Service” (SRS / obsługa surowców Südzucker)”.
Südzucker: „Kiedy i dlaczego pomyślał Pan po raz pierwszy o różnorodności biologicznej i pasach kwietnych?”
Jan-Peter Loth: „Na początku lat 2000 po raz pierwszy pomyślałem o odłogowaniu ziemi i wykorzystaniu obszarów na moich polach lub w ich pobliżu nie do uprawy, ale dla dzikiej roślinności. Celem było ubarwienie krajobrazu oraz zapewnienie dzikim zwierzętom miejsca na odpoczynek. Kilka lat później zacząłem ponownie zastanawiać się nad tym tematem, tym razem koncentrując się na moich polach rzepaku. W okresie kwitnienia do rzepaku na pola przylatuje wiele pszczół. Ale gdy tylko kwiaty rzepaku zwiędną, pszczoły nie mają już więcej kwiatów, w których mogłyby znaleźć pożywienie. Dlatego zacząłem wysiewać różne kwiaty na obrzeżach moich pól rzepaku, aby zapewnić kwiaty dla pszczół również w późniejszym okresie roku”.
Südzucker: „A kiedy zaczął Pan intensywnie uprawiać pasy kwietne na swoich polach?”
Jan-Peter Loth: „Intensywne rozpoczęcie uprawy pasów kwietnych nastąpiło wraz z inicjatywą Südzucker w tym zakresie. Po pierwsze, głównym celem było uczynienie krajobrazu bardziej atrakcyjnym dla ludzi, którzy przechodzą lub przejeżdżają obok. Ponieważ mam wiele pól, obok których biegną piesze szlaki, wysiałem pierwsze pasy kwietne wzdłuż tych ścieżek, aby ludzie mogli cieszyć się różnorodnością kwiatów. Wielu osobom podobają się te kwiaty i otrzymuję wiele pozytywnych opinii.
Chociaż miło rozmawiać na temat pasów kwietnych, zacząłem myśleć o korzyściach dla dzikiej przyrody. Zastanawiałam się, czy nie byłoby lepiej dla zwierząt, gdyby pasy kwietne nie były wysiewane tuż obok ścieżki, po której biegają psy lub drogi, na której panuje hałas. Od tego czasu, nadal wysiewając pasy kwietne przy ogólnodostępnych ścieżkach, skupiłem się raczej na sadzeniu większych pasów kwiatów dalej od ścieżek. Te pasy kwietne są przeznaczone dla dzikich zwierząt, aby mogły znaleźć schronienie i miejsce na odpoczynek”.
Südzucker: „Wspomniał Pan właśnie o inicjatywie Südzucker dotyczącej pasów kwietnych. Może Pan powiedzieć nam o tym coś więcej?”
Jan-Peter Loth: „Spółka Südzucker dostarcza rolnikom uprawiającym buraki cukrowe specjalną mieszankę nasion do wysiewu pasów kwietnych. Mieszanka nasion jest wyjątkowa, ponieważ pasy kwietne kwitną nieprzerwanie od maja do października. Próbowałem również innych mieszanek nasion, ale nie kwitły one tak długo. Dzięki mieszance nasion od Südzucker, po wysianiu przez niemal cały rok rosną różne rośliny i kwiaty. Średnia wysokość pasów kwietnych wynosi około 1,5 m, co pozwala wielu różnym zwierzętom znaleźć schronienie i siedlisko”.
Südzucker: „Jakie zwierzęta można zaobserwować w pasach kwietnych?”
Jan-Peter Loth: „Stojąc obok pasa kwietnego, można usłyszeć brzęczenie pszczół i innych owadów, a także zobaczyć wiele różnych motyli. Ale to, co jeszcze bardziej przyciąga moją uwagę, to liczne zające, ptaki (w tym kuropatwy!), a niekiedy jelenie, które znajdują schronienie w bardziej odległych pasach kwietnych”.
Südzucker: „Gdzie znajdują się Pańskie pasy kwietne i jak duże one są?”
Jan-Peter Loth: „Staram się sadzić pasy kwietne dla zwierząt z dala od wyznaczonych szlaków lub ścieżek, na przykład na polach lub na ich obrzeżach. Niektóre pasy kwietne graniczą ze skrajem lasu. Te pasy kwietne mają około 6 do 10 metrów szerokości. Z biegiem lat zwiększyłem powierzchnię pasów kwietnych do łącznie 3 ha”.
Südzucker: „Czy może Pan podsumować swoje doświadczenia z pasami kwietnymi i powiedzieć nam, co planuje na przyszłość?”
Jan-Peter Loth: „Zdecydowanie widzę pozytywne efekty stosowania pasów kwietnych i wzrost różnorodności biologicznej na moich polach i wokół nich. Szczególnie dzikie zwierzęta mogą znaleźć siedlisko i schronienie w pasach kwietnych, zwłaszcza po zbiorze buraków cukrowych. Staram się nieprzerwanie optymalizować uprawę moich pasków kwietnych, tak by znaleźć optymalną odległość pomiędzy poszczególnymi pasami. Ponadto planuję również sadzić kwiaty na rzadko uczęszczanych polnych ścieżkach, aby krajobraz stawał się coraz bardziej kolorowy”.
Südzucker: „Panie Loth, dziękujemy Panu bardzo za poświęcony czas i spostrzeżenia”.
Różnorodność biologiczna w Südzucker
Spółka Südzucker wdrożyła i stale wspiera różne działania na rzecz różnorodności biologicznej. Jednym ze środków wspierania różnorodności biologicznej jest uprawa buraka cukrowego i pasów kwietnych wokół nich. Jak powiedział nam nasz plantator buraków cukrowych, pan Loth, pasy kwietne stanowią siedlisko dla owadów, ptaków i małych zwierząt, tworząc równocześnie bardziej atrakcyjny krajobraz.
Dlatego w 2020 roku spółka Südzucker stworzyła 1600 nowych pasów kwietnych na polach, na których znajduje się uprawa buraka cukrowego. Naszym celem na rok 2021 jest pomoc naszym rolnikom w zasadzeniu co najmniej 1800 nowych pasów kwietnych.
Bądźcie Państwo na bieżąco dzięki naszemu biuletynowi i profilowi na LinkedIn, aby dowiedzieć się więcej o działaniach i osiągnięciach Südzucker w zakresie różnorodności biologicznej.
